Ik ben een onwijs geweldige tv serie aan het bingen, Flikken Maastricht. In de aflevering, die ik gisteren zag waren de rechercheurs op weg naar Aken om een misdrijf op te lossen. Het was zo grappig, omdat den acteurs, die de Duitsers speelden ook Nederlandse toneelspeler waren. Ze spraken Duits, waarschijnlijk om het authentieker te maken, maar natuurlijk met een Nederlandse accent. Dat was bestwel leuk.
In een andere aflevering hadden ze een Duitse drugsdealer met zo'n harde accent, dat het alvast brutaal was. Hij zei steeds: Ik wil da pilla sien. Waar zin de pilla. Dat lag volgens mij heel dicht bij de grenzen van de artistieke vrijheid! Bijna een cliché. Ik zou zoiets niet durfen karikatuaal te maken. Maar ja, hij was snel neergeschoten, probleem opgelosst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten